Home | Spelletjes | Uitvindingen | Gps | Scouting | Meteo | Computers

Main / Paddentrek Menu
Een grote mannetjes-pad kijkt mij aan

Paddentrek in het Vondelpark

Rond het jaar 2005, een druilerige avond in het voorjaar, fietste ik langs de brede en lange Platanenlaan in het Amsterdamse Vondelpark. Het was al laat maar gelukkig was ik al bijna thuis. Opeens zag ik iets kleins over de weg voortscharrelen. Ik stapte af om het te bekijken. Het bleek een pad. Zo gevaarlijk. Ik zette mijn fiets aan de kant om het beestje veilig aan de overkant te brengen. Toen dat gedaan was zag ik verderop er nog een. Al snel realiseerde ik me dat de hele weg bezaaid was met padden, en tot diep in de nacht was ik bezig ze onder de wielen van de voorbijrazende fietsers vandaan te redden.

Kort daarna meldde ik me bij de werkgroep Natuur van het Wijkcentrum om de mensen daar attent te maken op het gebeuren. Om een heel lang verhaal kort te maken blijkt dat ik vanaf 2007 de vrijwilligers van de paddentrek in het Vondelpark coördineer.


Deze mannetjes-pad heeft zijn grote liefde al gevonden en zal tot zijn daad niet meer loslaten

Ieder jaar in maart tot half april vindt in het Vondelpark de paddentrek plaats. Enkele weken daarvoor begin ik met het mobiliseren van de vrijwilligers. Ik organiseer dan een bijeenkomst waar ik een lezing houd over de ervaringen van vorige jaren, en instructies geef voor de nieuwe vrijwilligers.

Gepadtrouilleerd wordt vlak na donker in groepjes van 3 tot 5 personen. Het wijkcentrum stelt een kitje beschikbaar met emmer, handschoentjes, doekjes, een zaklantaarn en zo meer.


Een emmer vol met padden

Het overgrote deel van de padden overwintert in de tuinen rond het park, en als ze ontwaken trekken ze naar de vijvers. Daarbij moeten ze grote lanen oversteken, die aan het begin van de avond nog veel bereden worden met fietsen.

De vrijwilligers lopen tot een uur of 9 in de avond hun rondjes langs de buitenkant van de lanen, en verzamelen alle amfibieën in hun emmertje.

Wij vinden er de gewone pad, de bruine kikker en heel af en toe een salamandertje.


Een pad laat zich lekker opwarmen in mijn hand

In het begin is het heel moeilijk de beestjes te vinden, maar na een paar avonden weet je waar je op moet letten en zie je ze al van grote afstand.

Padden laten zich rustig oppakken, maar kikkers hebben daar helemaal geen zin in en proberen meteen weg te springen.

De amfi's worden gebracht naar de paddenpoelen die zich onder andere bevinden op de afgesloten Schapenweide en Koeweide.


Een platgereden bruine kikker die al zijn ingewanden uitgebraakt heeft

Maar als we te laat zijn worden ze overreden, zoals deze kikker hier vlak buiten het park is gebeurd. Helaas zijn dat er nog teveel, maar zonder onze hulp zou het zeker nog veel meer zijn.

De dode padden en kikkers doen trouwens na hun dood nog flink mee aan de kringloop van de natuur. De ochtend erna zijn ze al volledig opgevreten door kraaien en andere vogels.


Pad kan niet over de stoeprand heen

Niet alleen de lanen zijn een gevaarlijk obstakel, het hele park is er vol van. Bijvoorbeeld de stoepranden zijn een grote barrière. Ze komen er niet overheen. Daarom gaan de vrijwilligers het eerst langs de stoepranden om daar de amfibieën uit deze gevaarlijke situatie te verlossen.

Tijdens de grote renovatie in het Vondelpark heb ik me ingezet om de stoepranden versneld weg te krijgen. Van de projectleider kreeg ik te horen dat de stoepranden in de zomer van 2009 weggehaald zouden worden. Nadat ik het team overtuigd had van de dringende noodzaak, werden bij voorrang de stoepranden de winter ervoor al weggehaald.


Pad zit in de put

Het probleem van de putten blijft. De padden voelen zich erg aangetrokken om door de nauwe opening te kruipen. Ze vallen dan in de put en komen er zonder hulp niet meer uit.

Bovendien zijn ze heel erg moeilijk te vinden, omdat ze wegkruipen of wegduiken zodra ze merken dat er mensen in de buurt komen. Nadat ik deze pad fotografeerde kroop hij dieper weg in het riool, en het kostte me erg veel moeite het beestje te pakken te krijgen. Het vergt trouwens uitzonderlijk veel moed om je hand in het water van een putje te stoppen. Je kunt een handschoentje aantrekken, maar dan voel je de pad niet meer, en een naald van een junk prikt er gewoon doorheen!


De borden die afgelopen jaar waren opgehangen tijdens de paddentrek

In 2009 had ik een gesprek met de hoogste ambtenaar die over het Vondelpark gaat. Ik probeerde hem te overtuigen het werkverkeer tijdens de paddentrek te beperken. Niet alleen zegde hij dat toe, ook kwamen we samen op het idee bordjes te plaatsen waar de Vondelparkbezoekers gewezen werden op de paddentrek.

Dit had tot gevolg dat het werk van de vrijwilligers niet alleen veel beter gerespecteerd werd, maar ook dat spontaan zich mensen bij de padtrouilles voegden om mee te helpen.


Kikker ontsnapt uit de emmer

Nu zijn nog de meest ondankbaren de kikkers zelf. Deze kikker had er schoon genoeg van nog verder gered te worden, en besloot op eigen kracht verder te trekken op zoek naar een poeltje en vooral een dikke en glibberige partner!


Statistiek van de paddentrek

In de vier jaar dat we dit al organiseren zijn de padden, kikkers en salamanders in aantal steeds flink toegenomen. Dit grafiekje laat de aantallen zien, afgezet tegen de datum van de waarneming.

De waarnemingen zijn trouwens erg onnauwkeurig, omdat je snel de tel kwijtraakt in de drukte, het niet echt duidelijk is welke je moet tellen -is het niet eerder door iemand anders ook geteld. En ook zijn er veel 'illegale' paddenhelpers in het park actief.

Of we de komende jaren de stijgende lijn zullen houden, betwijfel ik trouwens in hoge mate.


Tijdens een excursie van een schoolklas op de Koeweide

Buiten de periode van de paddentrek ben ik als vrijwilliger ook actief in het jonge natuurgebied in de Koeweide. Af en toe komt er op de woensdagochtend een schoolklasje, die ik dan rondleid over het gebied. Ze mogen overal aankomen en alles plukken. Ik vertel ze dan wat over hun vondsten. Maar het vergt heel wat moed voordat een van die stadskinderen de eerste pissebed durft aan te raken.

Het hoogtepunt van de excursie is natuurlijk als we kunnen laten zien welk goed werk de vrijwilligers van de paddentrek doen. We vinden elke keer wel een pad of een kikker. Deze jongen heeft zelf deze salamander gevonden. Iedereen mocht het beestje heel even zien, en meteen daarna moest hij het terugzetten op precies dezelfde plek waar hij het gevonden had.


Meer over de paddentrek

Op mijn webstek over het Vondelpark: http://hetVondelpark.net staat nog veel meer over de paddentrek geschreven. Ben je geïnteresseerd om komend seizoen ook te helpen? Schrijf je dan in via het formulier dat je daar kunt vinden.

De gedetailleerde verslagen van de afgelopen jaren vind je hieronder:


Geef een reactie:

Mijn naam:
Bericht:
Ik vind dit:
Geef code in: Captcha

Departementen


Artikelen door Daniël